Εγκυκλοπαίδεια βοτάνων
Μάθετε τα πάντα από το A έως το Ω (Α-Ζ). Πιο συγκεκριμένα, από το είδος Achillea millefolium έως το είδος Vitex agnus castus.
Κοινό θυμάρι
Σύμφωνα με τον Tschirch, το όνομα Thymus προέρχεται από το αρχαίο αιγυπτιακό "tham" ή "thm", είδος θυμαριού που χρησιμοποιούνταν στην Αίγυπτο, μεταξύ άλλων, για την πλύση του σώματος των νεκρών και τον υποκαπνισμό. Στην ελληνική γλώσσα ονομάστηκε "Θούμος" και "Λατίνθυμο". Το Vulgaris είναι λατινικό όνομα που περιγράφει το "κοινό". Το αγγλικό όνομα αναπτύχθηκε από τους Τεύτονες. Τα ονόματα που δόθηκαν στο συγκεκριμένο βότανο, συχνά αντιστοιχούν με εκείνα του άγριου θυμαριού.
Το θυμάρι αναφέρεται ως φάρμακο ήδη από τον Γαληνό, τον Αέτιο, τον Δοσκουρίδη και τον Πλίνιο. Θεωρείται ότι οι Βενεδικτίνοι μοναχοί έφεραν θυμάρι στις Άλπεις γύρω στο 1100 μ.Χ. Δεν υπάρχουν αναφορές σε προηγούμενες λίστες φαρμακευτικών φυτών. Ήταν σίγουρα γνωστό στους Albertus Magnus, St. Hildegard of Bingen και Trotula, οι οποίοι το θεωρούσαν ιδιαίτερα χρήσιμο φάρμακο κατά του κοκκύτη.
Με τα διακλαδισμένα και ξυλώδη κλαδιά του, το θυμάρι σχηματίζει πολύ μικρό θάμνο ύψους 20-40 εκατοστών. Τα μικρά, στενά έως ελλειπτικά φύλλα, φέρουν τριχίδια στην κάτω πλευρά, είναι συχνά κυρτωμένα στις άκρες και διατάσσονται σε ζεύγη από κοντούς μίσχους με μικρά φύλλα.
Στους άνω άξονες των φύλλων, τα μικρά, ροζ στομάτια σχηματίζουν πλούσιες σπείρες. Ολόκληρο το φυτό διαθέτει πολύ ωραίο άρωμα. Οι σπόροι που είναι μικροί και στρογγυλοί συχνά παρασύρονται από μυρμήγκια και μερικές φορές φυτεύονται σε μυρμηγκοφωλιές, ίσως για προστασία από παθογόνους οργανισμούς που μεταφέρουν ασθένειες. Το θυμάρι ανθίζει από τον Μάιο έως τον Ιούλιο.
Το θυμάρι είναι εγγενές στις χώρες της Μεσογείου, των Βαλκανίων και στον Καύκασο. Σήμερα καλλιεργείται σε πολλές υποτροπικές περιοχές. Οι ποικιλίες που προσαρμόζονται στα πιο βαριά κλίματα περιλαμβάνουν το χειμερινό θυμάρι, το ορεινό θυμάρι και το άγριο θυμάρι. Το ισπανικό θυμάρι με τα λευκά άνθη (Thymus zygis), που ευδοκιμεί κυρίως στην Ιβηρική χερσόνησο, αναγνωρίζεται επίσης για την εφαρμογή του στην ιατρική.
Η A.Vogel χρησιμοποιεί φρέσκα, ανθισμένα, επιφανειακά τμήματα βιολογικά καλλιεργημένου θυμαριού για την παραγωγή αλκοολικού εκχυλίσματος. Η συγκομιδή πραγματοποιείται από τον Ιούνιο έως τον Σεπτέμβριο. Το θυμάρι είναι πολύ δημοφιλές ως τσάι και ως καρύκευμα. Το αιθέριο έλαιο χρησιμοποιείται για ιατρικούς σκοπούς.
Μάθετε τα πάντα από το A έως το Ω (Α-Ζ). Πιο συγκεκριμένα, από το είδος Achillea millefolium έως το είδος Vitex agnus castus.
Διαβάστε την συναρπαστική ιστορία του πιο διάσημου φυσιοπαθητικού και βοτανολόγου.